wyrazy pochodne

См. также в других словарях:

• pochodny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który pochodzi od czegoś, nie jest pierwotny; wtórny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyrazy pochodne. Materiały pochodne. Zjawiska pochodne. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pochodny — «pochodzący od czegoś; wtórny, niepierwotny» Kolory pochodne. Pochodny model samochodu. Formacje, wyrazy pochodne. Rzeczownik czytanie jest pochodny od czytać. ∆ praw. Nabycie własności w sposób pochodny «nabycie własności przez dziedziczenie,… …   Słownik języka polskiego

• przed- — 1. «pierwszy człon wyrazów złożonych, których podstawą jest połączenie przyimka przed z rzeczownikiem, np. przeddeszczowy, przedhistoryczny, przedkościelny, przedrozbiorowy, przedświąteczny; przedmieście, przedmurze, przedpiekle» 2. «przedrostek» …   Słownik języka polskiego

• derywować — ndk IV, derywowaćywuję, derywowaćywujesz, derywowaćywuj, derywowaćował, derywowaćowany jęz. «tworzyć wyrazy pochodne od podstawowych; w gramatyce generatywnej: rozwijać zdanie» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

• tworzyć — ndk VIb, tworzyćrzę, tworzyćrzysz, twórz, tworzyćrzył, tworzyćrzony 1. «powodować powstawanie czegoś, być sprawcą rzeczy, której przedtem nie było; ustanawiać, organizować, konstytuować» Tworzyć nowe osiedla. Tworzyć wyrazy pochodne. Tworzyć… …   Słownik języka polskiego

• od- — 1. «przedrostek tworzący od czasowników czasowniki pochodne (a także inne wyrazy z nimi związane), uzupełniający znaczenie czasownika podstawowego» a) «oznaczający przeciwieństwo tego, co oznacza czasownik podstawowy lub pochodny poprzedzony… …   Słownik języka polskiego

• w- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne (a także inne wyrazy z nimi związane); nadaje im następujące odcienie znaczeniowe, uzupełniające znaczenie czasownika podstawowego» a) «wprowadzenie, włożenie, wniknięcie do wnętrza czegoś, np. wbić,… …   Słownik języka polskiego